Αιμορραγία

  1. Εντοπίζουμε την προέλευση της αιμορραγίας.
  2. Πολλά τμήματα του σώματός μας αιμορραγούν πολύ εύκολα, ενώ η ποσότητα του αίματος δεν είναι ανάλογη της σοβαρότητας του τραύματος π.χ. νύχια, μύτη, άκρα πτερυγίων αυτιών, άκρη της γλώσσας.
  3. Ελέγχουμε τις εξωτερικές αιμορραγίες χρησιμοποιώντας:
    • Πιεστική επίδεση του τραύματος με ένα καθαρό ρούχο
    • Άμεση εφαρμογή πίεσης στο σημείο τραυματισμού χρησιμοποιώντας το χέρι μας
    • Αν υπάρχει διαφυγή αίματος χρησιμοποιούμε περισσότερες γάζες ή έναν ελαστικό επίδεσμο πάνω από τις παλιές.
      Δεν αφαιρούμε κανένα από τα υλικά της επίδεσης για να προσθέσουμε καινούρια. Υπάρχει κίνδυνος να απομακρύνουμε τον ήδη σχηματισθέντα θρόμβο (αιμοστατική πλάκα).
      Τοποθετούμε ίσχαιμη περίδεση μεταξύ του σημείου τραυματισμού και της καρδιάς. Η ίσχαιμη περίδεση απελευθερώνεται και επανατοποθετείται κάθε 10 λεπτά για να αποφευχθεί ο κίνδυνος γάγγραινας.
  4. Αν υπάρξει υποψία ενδοκοιλιακής αιμορραγίας (διάταση κοιλιακής κοιλότητας, εκχυμώσεις) πραγματοποιούμε επίδεση του οπίσθιος τμήματος του σώματος, με αποτέλεσμα την αυξημένη επιστροφή αίματος στην καρδιά.
  5. Σε περίπτωση ρινορραγίας:
    • Ανασηκώνεται το κεφάλι του ζώου
    • Τοποθετείται πάγος στο επιρρήνιο
    • Ενσταλάσσονται μερικές σταγόνες αδρεναλίνης στους μυκτήρες, ώστε να προκληθεί αγγειοσύσπαση.
    • Το ζώο τοποθετείται σε χώρο σκιερό, μακριά από έντονη ζέστη και ηλιακό φως.
    • Αν υπάρχει στο φαρμακείο μας ακετυλοπρομαζίνη (Calmivet) χορηγούμε 1-2 χάπια/ 10 κιλά σωματικού βάρους.
      Η ακετυλοπρομαζίνη ρίχνει την πίεση του αίματος και σταματά την περιφερική αιμορραγία, πρέπει όμως να χρησιμοποιείται με προσοχή και ποτέ σε ζώα στα οποία η ρινορραγία προκλήθηκε από ατύχημα και βρίσκεται σε shock.